Ναρκωτικά, πορνεία, παρεμπόριο, ξυλοδαρμοί, συγκρούσεις συμμοριών, ληστείες, κλοπές και επιθέσεις εναντίον ανυποψίαστων πολιτών συνθέτουν τον απόλυτο τρόμο. Οι συντάκτες της εφημερίδας ρισκάροντας και αψηφώντας τον κίνδυνο περπατούν στην κόψη του ξυραφιού και ζουν από κοντά όλα όσα βιώνουν καθημερινά από το πρωί μέχρι το βράδυ οι κάτοικοι του κέντρου της πρωτεύουσας. Οι εικόνες που αντικρίσαμε αλλά και τα όσα μας εξιστόρησαν καταστηματάρχες και κάτοικοι είναι σοκαριστικά.
Οπως λένε, έμαθαν να ζουν με τον κίνδυνο. Να βλέπουν μπροστά στα μάτια τους εμπόρους ναρκωτικών να πουλούν την πραμάτεια τους και πόρνες να εκδίδονται ακόμη και το μεσημέρι. Εχουν γίνει μάρτυρες αιματοβαμμένων συρράξεων μεταξύ συμμοριών, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που προσπάθησαν να σώσουν γυναίκες από τα χέρια αδίστακτών τσαντάκηδων οι οποίοι τις ξυλοκόπησαν για να τους αρπάξουν λίγα ευρώ. Οι περισσότεροι θεωρούν ότι οι αλλοδαποί ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που έχει πάρει η εγκληματικότητα, όμως δεν αφήνουν και τους δικούς μας έξω από το παιχνίδι...
Οι κακόφημοι δρόμοι της πόλης Αγίου Κωνσταντίνου, ώρα δέκα το πρωί. Οι άντρες της ομάδας ΔΙΑΣ περιπολούν σε έναν από τους πιο κακόφημους δρόμους της πρωτεύουσας. «Τις πρωινές ώρες και όσο περνάει η Αστυνομία η κατάσταση είναι σχετικά ήρεμη.
Μετά τις τρεις το μεσημέρι τα πράγματα γίνονται άκρως επικίνδυνα» περιγράφει στην «Espresso της Κυριακής» ο κ. Χάρης, ιδιοκτήτης καταστήματος με είδη λαϊκής τέχνης και προσθέτει: «Προχθές, μέρα μεσημέρι, στις 14:30, σταμάτησε ένα πούλμαν με τουρίστες. Σε κλάσματα δευτερολέπτου οι άνθρωποι δέχτηκαν επίθεση από ένα μπουλούκι Αλγερινών, Τυυνήσιων και Μαροκινών που τους πήραν τα πάντα. Βαλίτσες, χρυσαφικά. Εγινε γιουρούσι κανονικό και δεν πρόλαβε να αντιδράσει κανένας. Εξαφανίστηκαν μέσα στα στενά και προς διαφορετικές κατευθύνσεις».
Εικόνες σαν κι αυτή είναι καθημερινό φαινόμενο στους δρόμους γύρω και κάτω από την Ομόνοια. Από την Πειραιώς μέχρι το Μεταξουργείο και μέχρι την πλατεία Καραϊσκάκη οι αδίστακτες συμμορίες αλλοδαπών απαρτιζόμενες κυρίως από Νοτιοαφρικανούς έχουν χωριστεί σε δύο κατηγορίες: ληστές και έμποροι ναρκωτικών. «Εμένα με έχουν κλέψει μπροστά στα μάτια μου πέντε φορές, αλλά το φοβερό είναι ότι ορμάνε εν ψυχρώ σε διερχόμενες γυναίκες αρπάζοντας με μανία τσάντες και χρυσαφικά» λέει ο κ. Σπύρος, ιδιοκτήτης περιπτέρου στην περιοχή.
Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στις επικίνδυνες γειτονιές της Αθήνας είναι πως οι γυναίκες έπαψαν να κυκλοφορούν ακόμη και τις πρωινές ώρες. Η κυρία Μαρία δουλεύει 23 χρόνια ως υπάλληλος ξενοδοχείου στο κέντρο της Αθήνας: «Σταμάτησα να μετακινούμαι με το λεωφορείο, διότι την τελευταία φορά με ακολουθούσαν δύο τύποι από τη δουλειά μέχρι τη στάση και μου ζητούσαν επιμόνως λεφτά. Φοβήθηκα τόσο πολύ που αναγκάζομαι να πληρώνω κάθε μέρα ταξί για να πηγαίνω σπίτι μου με ασφάλεια».
Ο φόβος κλείνει σπίτια και μαγαζιά που υπήρχαν στην περιοχή για περισσότερα από τριάντα χρόνια. Κλείνει όμως και τα στόματα των περισσότερων κατοίκων που προτιμούν να έχουν, όπως λένε, το κεφάλι τους ήσυχο. Οπως ο κ, Γιώργος, ο οποίος εδώ και 25 χρόνια διατηρεί τροχείο πίσω από την πλατεία Καραϊσκάκη: «Φοβόμαστε πάρα πολύ γιατί πλέον έχουμε μείνει λίγοι Ελληνες στην περιοχή. Και να φωνάξεις βοήθεια, δεν πρόκειται να σε ακούσει κανένας. Από την άλλη μεριά έχετε υπόψη σας ότι είναι αδίστακτοι. Δεν σταματάνε πουθενά, αν δεν πάρουν αυτό που θέλουν». Η κ. Ευαγγελία μένει πενήντα χρόνια στην πλατεία Θεάτρου και τα μάτια της έχουν δει πολλά: «Εχουν ρημάξει όλες τις γυναίκες που περνάνε από εδώ. Οποια φορά χρυσό σταυρό είναι καταδικασμένη. Αν δεν τον δώσεις, είναι ικανοί να σε τραβάνε και να σε σέρνουν στον δρόμο. Εμένα μου έχουν κλέψει το πορτοφόλι πέντε φορές». Καταστάσεις εκτός ελέγχου που ενισχύουν την ξενοφοβία, συγκρούσεις και μαχαιρώματα βλέπουν το φως της δημοσιότητας σε περιοχές όπως ο Αγιος Παντελεήμονας και που δυστυχώς οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς.
«Είμαστε αποφασισμένοι να πάρουμε τον νόμο στα χέρια μας αν χρειαστεί» ομολογούν στην «Espresso της Κυριακής» ο κ. Νίκος και ο κ. Δημήτρης που συχνάζουν σε ένα καφενεδάκι στην πλατεία Αττικής. «Το μέρος έχει μετατραπεί σε Μέση Ανατολή. Αφγανοί, Πακιστανοί και μετανάστες από το Μπαγκλαντές συνθέτουν ένα σκηνικό που ανάβει φωτιές μετά τις επτά το απόγευμα. Ελάτε να δείτε τι γίνεται το βράδυ εδώ πέρα. Εκτός από την εγκληματικότητα, βρομάει ο τόπος. Πρέζα και μαχαιρώματα σε καθημερινή βάση, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζονται αυτές οι περιοχές. Δεν ενδιαφέρεται κανείς. Οσο για τη δημοτική αρχή, είναι ανύπαρκτοι, εξαφανισμένοι. Οσοι έχουμε απομείνει εδώ είμαστε παραδομένοι» λέει με νόημα ο κ. Δημήτρης.
Οι πιάτσες του θανάτου Οπως περιγράφουν στην «Espresso της Κυριακής» όσοι από τους παλιούς κατοίκους απέμειναν στην περιοχή, εκτός από τις ληστρικές επιθέσεις καθημερινώς παίζεται ένα κυνηγητό μεταξύ των αστυνομικών και των εμπόρων του λευκού θανάτου, οι οποίοι στη θέα των δυνάμεων καταστολής κρύβονται στις διάφορες καφετέριες ομοεθνών τους. Στη συνέχεια οι dealers (από την Αλγερία και τη Νιγηρία κατά κύριο λόγο) απλώνονται δεξιά και αριστερά στους δρόμους έχοντας από μια δόση ηρωίνης κρυμμένη στο στόμα τους. Οι τοξικομανείς τούς πλησιάζουν δήθεν για κουβέντα έχοντας στα χέρια το αντίτιμο και το αλισβερίσι γίνεται τόσο γρήγορα όσο το άνοιγμα και το κλείσιμο των ματιών. Λίγα μέτρα πιο κάτω οι τοξικομανείς κάνουν χρήση οποιαδήποτε ώρα της ημέρας σε κοινή θέα, ακόμη και στη μέση των δρόμων. Το παιχνίδι του λευκού θανάτου είναι τόσο μελετημένο που τα βαποράκια ακόμη κι αν συλληφθούν θα οδηγηθούν στο Αυτόφωρο μόνο με την κατηγορία της προσωπικής χρήσης.
Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι οι περισσότεροι από αυτούς φέρουν επάνω τους προσωρινά έγγραφα αίτησης πολιτικού ασύλου αμφιβόλου γνησιότητας, γεγονός που γεννά υποψίες για την ύπαρξη παράλληλων κυκλωμάτων που εκδίδουν αυτά τα πιστοποιητικά.
Οχι στην ξενοφοβία «Δεν είναι όλοι οι αλλοδαποί εγκληματίες». Με τα λόγια αυτά, στο σύνολό τους οι οργανώσεις των μεταναστών που ζουν στη χώρα μας καταδικάζουν τις όποιες αξιόποινες πράξεις, επισημαίνοντας ωστόσο: «Αρκετοί από αυτούς προέρχονται από περιοχές με πολιτική αστάθεια, από εμπόλεμες ζώνες και έχουν πέσει θύματα απόλυτης εκμετάλλευσης δίνοντας όλα τους τα υπάρχοντα σε δουλέμπορους για να βρουν ένα καλύτερο αύριο».
Παράλληλα στηλιτεύουν τη στάση που κρατούν ορισμένες πολιτικές δυνάμεις της χώρας οι οποίες, όπως ισχυρίζονται, ρίχνουν λάδι στη φωτιά, αφού η εγκληματικότητα, όπως αποδεικνύεται, δεν έχει χρώμα και εθνικότητα. «Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις και κύκλοι στην Ελλάδα που πυροδοτούν τεχνηέντως την ξενοφοβία για λόγους ψηφοθηρικούς» λέει στην «Espresso της Κυριακής» ο κ. Ναΐμ Ελγαντούρ, πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ενωσης Ελλάδας, και προσθέτει: «Το πρόβλημα δεν λύνεται με αστυνομοκρατία.
Χρειάζονται άλλες στρατηγικές και η ελληνική Πολιτεία πρέπει να αποφασίσει ή να μας κρατήσει ή να μας γυρίσει πίσω. ΄Η να ζήσουμε αξιοπρεπώς ή να φύγουμε αξιοπρεπώς». Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις του προέδρου της πακιστανικής κοινότητας Ασλάμ Τζαβέντ: «Το μεγάλο στοίχημα για να σταματήσει αυτή η επικίνδυνη κατάσταση είναι να μπορέσει η Ελλάδα να αφομοιώσει και να μορφώσει ένα μέρος αυτών των ανθρώπων, γιατί είναι βέβαιο ότι υπάρχουν διαφορετικές κουλτούρες. Ομως μπορεί να γίνει, ακόμη κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι οικονομικά δεν αντέχει η Ελλάδα να στηρίξει τόσους πολλούς μετανάστες. Να είστε σίγουροι ότι και εμείς θα επιθυμούσαμε να στηρίξουμε με νόμιμο τρόπο αυτήν τη χώρα. Εκεί όπου ζει κανείς είναι η πατρίδα του».
ΜΑΥΡΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΣΕ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
Το φως του ήλιου έχει δώσει τη θέση του στο σκοτάδι. Οι δρόμοι της πόλης ερημώνουν και οι κάτοικοι του κέντρου κλειδαμπαρώνουν τις πόρτες τους. Η εγκληματικότητα σκορπά φόβο σε όποιον ρισκάρει να περάσει από τις περιοχές υψίστου κινδύνου! Αλλωστε, μετά τις δέκα το βράδυ, στο άβατο του κέντρου θέση έχουν μόνο όσοι ανήκουν στο περιθώριο. Πλατεία Ομονοίας, οδός Πειραιώς και Αθηνάς είναι λίγα μόνο από τα σημεία της πρωτεύουσας που κάθε νύχτα μετατρέπονται σε κολαστήρια. Η «Espresso της Κυριακής» περπάτησε στις πιο επικίνδυνες γειτονιές της χώρας και κατέγραψε εικόνες που σοκάρουν!
Μεσάνυχτα διασχίσαμε την οδό Πατησίων, έναν από τους πλέον εμπορικούς και πολυσύχναστους δρόμους της πρωτεύουσας. Από το κτίριο της φοιτητικής εστίας μέχρι και την πλατεία Αμερικής, Αφρικανές πεταλούδες της νύχτας βρίσκονται σε κάθε γωνιά και κόβουν βόλτες προσπαθώντας να ψαρέψουν τον επόμενο πελάτη τους. Τα πεζοδρόμια έχουν μετατραπεί σε πασαρέλα του αγοραίου έρωτα. Κάτω από το άγρυπνο βλέμμα συμμοριών και αδίστακτων προστατών, που τσεκάρουν την κίνηση και ελέγχουν τις περιπολίες της Αστυνομίας, προτάσσουν τα κάλλη τους και παζαρεύουν την αμοιβή τους. Την ίδια ώρα που ελάχιστοι περαστικοί τολμούν να διασχίσουν τα παράπλευρα σκοτεινά δρομάκια, οι Αφρικανές ιερόδουλες, πολλές από αυτές ανήλικες, έχουν πιάσει «στρατηγικά» πόστα και με σπαστά ελληνικά υπόσχονται μοναδικές στιγμές στους διερχόμενους οδηγούς! Το παζάρι της ταρίφας ξεκινάει από τριάντα ευρώ για μια συνεύρεση που δεν παρέχει καμία ασφάλεια, αφού οι περισσότερες κάνουν το αρχαιότερο επάγγελμα χωρίς να διαθέτουν τα απαιτούμενα υγειονομικά έγγραφα.
Στον δρόμο για την Ομόνοια κάνουμε στάση στο ύψος του Πολυτεχνείου. Εδώ, δεκάδες χρήστες και έμποροι ναρκωτικών έχουν μετατρέψει την περιοχή σε κολαστήριο! Εξαθλιωμένα αγόρια και κορίτσια συνωστίζονται στον σκοτεινό πεζόδρομο μεταξύ Αρχαιολογικού Μουσείου και Πολυτεχνείου για να αγοράσουν τη δόση τους και να κάνουν χρήση. Κάποιοι είναι ξαπλωμένοι σε παγκάκια, ορισμένοι ψάχνουν ένα ξέφωτο για να «σουτάρουν» τη δόση τους, ενώ άλλοι δεν διστάζουν να τρυπήσουν οποιοδήποτε μέρος του ταλαιπωρημένου κορμιού τους ακόμη και μπροστά στα έκπληκτα μάτια των ελάχιστων περαστικών. Το ξημέρωμα θα βρει τους περισσότερους στο ίδιο ακριβώς σημείο. Η περιοχή είναι γεμάτη από τσιλιαδόρους που μόλις αντιληφθούν κάτι ειδοποιούν αμέσως τα βαποράκια, που ως διά μαγείας εξαφανίζονται μέσα στα στενά.
Πλατεία Ανομίας
Λίγα λεπτά μετά τη μία και στην ιστορική πλατεία Ομονοίας επικρατεί το αδιαχώρητο από δεκάδες χρήστες ναρκωτικών, ιερόδουλες και άστεγους που ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια και βρίσκουν καταφύγιο μέσα σε στοές και κάτω από στάσεις λεωφορείων.
Ορισμένοι μάλιστα κοιμούνται ακόμη και πάνω στην πλατεία αδιαφορώντας για την κίνηση και τους αιματηρούς καβγάδες που γίνονται συχνά. Στα λιγοστά ταχυφαγεία που παραμένουν ανοιχτά καθ' όλη τη διάρκεια της νύχτας οι πελάτες δεν είναι παρά ιδιοκτήτες ταξί και ημιλιπόθυμοι χρήστες που ζητιανεύουν από τους περαστικούς οδηγούς. Περιμετρικά της πλατείας, παρέες αλλοδαπών και προστάτες της νύχτας πιάνουν ψιλή κουβέντα, ανταλλάσσουν παράνομες πραμάτειες και βρόμικο χρήμα, ανώ Αφρικανές ιερόδουλες συνοδεία ηλικιωμένων μπαινοβγαίνουν σε άθλια ξενοδοχεία ημιδιαμονής. Μακριά από τα θολά φώτα της πλατείας, στο τρίγωνο που σχηματίζουν οι οδοί Αγίου Κωνσταντίνου, Πειραιώς και Μενάνδρου η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι!
Εντονη δυσωδία επικρατεί σε όλη την περιοχή. Ερημοι δρόμοι, κατεβασμένα ρολά και αρρωστημένα κορμιά συνθέτουν το σκηνικό του τρόμου! Στο τρίγωνο του διαβόλου το κουμάντο ανήκει σε συμμορίες αλλοδαπών από χώρες της Ασίας και της Αφρικής.
Μικρές ομάδες ατόμων περπατούν σε στενά σοκάκια ψάχνοντας να βρουν υποψήφιους αγοραστές ναρκωτικών, ενώ κάποιοι άλλοι σταμπάρουν τα θύματά τους κι όταν βρίσκουν την κατάλληλη ευκαιρία εφορμούν και τους ληστεύουν.
Πορνείας και ναρκωτικών γωνία... Επίθεση με μπουκάλια και βρισιές στους ρεπόρτερ μας.
Η 3ης Σεπτεμβρίου και η οδός Βερανζέρου είναι πλημμυρισμένες από ιερόδουλες. Το μικρό στενό της Ξούθου είναι γεμάτο με ματωμένες σύριγγες, χρησιμοποιημένα προφυλακτικά και σκουπίδια! Στην πλατεία Βάθη η κατάσταση είναι το ίδιο απελπιστική, όπως και στα ερημωμένα στενά πίσω από το παλιό δημαρχείο, όπου λίγο αργότερα θα βρεθούμε προ δυσάρεστης εκπλήξεως! Είναι δύο το πρωί και στη διασταύρωση των οδών Σωκράτους και Ευριπίδου μια ομάδα από νεαρές Αφρικανές αντιλαμβάνονται την παρουσία μας και τρέχουν να κρυφτούν φωνάζοντας κάτι στη γλώσσα τους. Την ίδια στιγμή οι προστάτες τους που βρίσκονται διασκορπισμένοι σε κοντινή απόσταση γύρω από το όχημά μας εκτοξεύουν γυάλινα μπουκάλια προς το μέρος μας! Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου ένας από αυτούς δίνει σήμα χρησιμοποιώντας ένα ειδικό μηχάνημα που εκπέμπει διαδοχικές λάμψεις, σαν φλας φωτογραφικής μηχανής, και κάποιοι τρέχουν προς το μέρος μας με απειλητικές διαθέσεις! Αναπτύσσουμε ταχύτητα και καταφέρνουμε να βγούμε στην οδό Αθηνάς πριν ακινητοποιηθούμε από κάποιο προπορευόμενο αυτοκίνητο και πριν μας πιάσει το φανάρι!
Επόμενος «σταθμός», η οδός Σόλωνος. Εδώ το παιχνίδι του αγοραίου έρωτα παίζεται με γυναίκες από τη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Βουλγαρία. Ντυμένες με κολάν και μικροσκοπικά φορέματα είναι έτοιμες να δείξουν απόκρυφα σημεία τους προκειμένου να ξελογιάσουν τους υποψήφιους πελάτες. Εκτός όμως από τις νεαρές ιερόδουλες, εντύπωση προκαλούν και οι ώριμες, που παρά τα χρόνια τους στέκουν υπομονετικά πουλώντας τα γερασμένα κορμιά τους για λίγα μόλις ευρώ!
«Η ταρίφα είναι πενήντα ευρώ» μας λέει μια 24χρονη Ουκρανή την ώρα που μας επιδεικνύει με χαρά τα κάλλη της! «Κάνω αυτήν τη δουλειά περίπου δύο χρόνια. Τα μάτια μου έχουν δει πολλά. Κάποιοι ζητούν ομαδικές συνευρέσεις σε ξενοδοχείο, αλλά εγώ δεν κάνω τέτοια. Πάω μόνο με έναν και πάντα μέσα σε αυτοκίνητο» καταλήγει η ξανθιά καλλονή, η οποία ύστερα από μερικά λεπτά επιβιβάζεται σε ένα πολυτελές σπορ κάμπριο!
Από τη βραδινή βόλτα μας δεν θα μπορούσε να λείπει η κλασική πλέον πιάτσα της λεωφόρου Αθηνών. «Διαφορετικά»κορίτσια, που κάποτε ήταν αγόρια, δίνουν τον δικό τους αγώνα για το νυχτοκάματο. Ντυμένες προκλητικά, κάποιες σχεδόν ημίγυμνες, κάθονται μέσα σε αυτοκίνητα και με τα αλάρμ ανοιχτά περιμένουν καρτερικά τον πελάτη τους. Οι ταρίφες ποικίλλουν από σαράντα μέχρι εκατό ευρώ για μια συνεύρεση είτε μέσα σε αυτοκίνητο είτε σε κάποιο κοντινό ξενοδοχείο ημιδιαμονής. Γρήγορα διαπιστώνουμε πως δεν είναι και λίγοι εκείνοι που θέλουν, έστω και για ένα βράδυ, να ζήσουν μία «αλλιώτικη» εμπειρία!
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΤΟΥΝΑΣ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΞΙΩΤΗΣ, ΘΑΝΟΣ ΜΑΚΡΟΓΑΜΒΡΑΚΗ
ΦΩΤ.: ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΦΕΙΘΦΟΥΛ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΛΦΟΜΗΤΣΟΣ
πηγη: