Σε ανοιχτή πλέον σύγκρουση οδηγείται το υπουργείο Παιδείας με την πανεπιστημιακή κοινότητα. Οι καταγγελίες των πρυτάνεων για αντισυνταγματική διοίκηση από εξωπανεπιστημιακούς και ξενόφερτους πρυτάνεις, δίνουν το στίγμα των αντιδράσεων στο τελικό κείμενο διαλόγου για τις αλλαγές στα ΑΕΙ, που παρουσίασε η υπουργός Παιδείας, στη Σύνοδο των πρυτάνεων, το περασμένο Σάββατο, στην Κρήτη
Η διοίκηση, από συμβούλια με μέλη (και) εξωπανεπιστημιακούς, η εισαγωγή πρυτάνεων από το εξωτερικό και η ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων, με την επιβολή σκληρών όρων ανταγωνιστικότητας σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας (από τη χρηματοδότηση έως την επιλογή προσωπικού), αποτελούν το καυτό τρίπτυχο της αντιπαράθεσης.
Δεν αποσοβήθηκε η κρίση. Ηταν αναμενόμενη και δεν βοήθησε η απόφαση να μοιραστεί στα ίδια τα Ιδρύματα η «καυτή πατάτα» των ρυθμίσεων για τους όρους φοίτησης (προαπαιτούμενα, εξεταστικές, αξιολογήσεις, κ.ά.) μετά το πρώτο έτος. Το ίδιο άκαρπη φαίνεται να είναι η αόριστη προσθήκη της «εκπροσώπησης φοιτητών και λοιπού μη ακαδημαϊκού προσωπικού» στο Συμβούλιο Διοίκησης, όπως και η παραπομπή σε διαβούλευση του ζητήματος της «σύνθεσης του Συμβουλίου, των χαρακτηριστικών των μελών του και του τρόπου συγκρότησής του». Τουναντίον, εντείνεται η καχυποψία για τις προθέσεις του υπουργείου σχετικά με το επόμενο βήμα.
Είναι ενδεικτικές οι διαρροές και οι υποψίες, που συνοδεύουν τις αόριστες επίσημες αναφορές (που διατηρήθηκαν ως είχαν στο πρώτο κείμενο των Δελφών) σε κρίσιμα ζητήματα, όπως το σύστημα εγγραφής των φοιτητών στα προγράμματα σπουδών και όλες οι μετέπειτα διαδικασίες παρακολούθησης σπουδών, η εκλογή των καθηγητών, η συγκρότηση των εκλεκτορικών σωμάτων, οι αρμοδιότητες της Συγκλήτου, ο ρόλος των τμημάτων κ.ά.
Σύσσωμη η κοινότητα των ελληνικών ανώτατων Ιδρυμάτων καταγγέλλει την «επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο». Πρυτάνεις και πανεπιστημιακοί δηλώνουν ότι αυτό το κείμενο δεν μπορεί να αποτελέσει βάση διαλόγου, με τους πρώτους να προγραμματίζουν έκτακτη σύνοδο στις αρχές Δεκεμβρίου (10, 11, 12), όπου θα ανακοινώσουν τις δικές τους προτάσεις, ενώ οι φοιτητές εμφανίζονται αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους.
«Εγείρονται σοβαρά θέματα συνταγματικότητας και ακαδημαϊκής λειτουργίας», δήλωσαν οι πρυτάνεις, αμέσως μετά την παρουσίαση των προτάσεων από την κ. Διαμαντοπούλου, με την επισήμανση μάλιστα της πολλαπλής αντισυνταγματικότητας.
«Δεν έχει νόημα να συζητήσουμε οτιδήποτε άλλο, αν δεν λυθεί το ζήτημα της αντισυνταγματικότητας στη διοίκηση των Ιδρυμάτων. Είναι η βασική προϋπόθεση που θέτουμε», δήλωσε στην «Ε» ο πρύτανης του ΑΠΘ, Γιάννης Μυλόπουλος, εξηγώντας την πολλαπλότητα της αντισυνταγματικότητας, η οποία συνίσταται στα εξής σημεία:
α) Μεταφορά αρμοδιοτήτων διοίκησης από τα πανεπιστήμια σε εξωπανεπιστημιακό θεσμό (σ.σ.: Συμβούλιο Διοίκησης), ήτοι ετεροδιοίκηση αντί αυτοδιοίκησης.
β) Δυνατότητα να γίνουν πρυτάνεις/πρόεδροι ΤΕΙ και εξωπανεπιστημιακοί και μάλιστα από ξένη χώρα. «Μπορεί να έρθει ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων ένας Αραβας;», αναρωτήθηκε ο κ. Μυλόπουλος.
γ) Κατάργηση διαδικασιών εκλογής πρυτάνεων. Ο διορισμός τους από τα συμβούλια θέτει και ζήτημα αντιακαδημαϊκότητας. Η αλυσίδα των διορισμών (το συμβούλιο τον πρύτανη, εκείνος τους κοσμήτορες, κ.ο.κ.).
Το προσεχές διάστημα, δήλωσαν οι πρυτάνεις, θα γίνει διαβούλευση εντός των Ιδρυμάτων, ώστε να παρουσιαστούν οι προτάσεις (που θα επεξεργαστούν επιτροπές της Συνόδου) για την «ανασυγκρότηση του πανεπιστημίου με γνώμονα το συμφέρον της Παιδείας και της ελληνικής κοινωνίας», όπως αναφέρεται στο ψήφισμα της Συνόδου.
«Το συγκεκριμένο κείμενο του υπουργείου Παιδείας δεν μπορεί με κανένα τρόπο να αποτελέσει τη βάση για τη διαβούλευση», δηλώνει η ΠΟΣΔΕΠ, παραθέτοντας τρεις λόγους:
α) Πρόκειται για ένα κείμενο κατώτερο των περιστάσεων, των πραγματικών αναγκών του ελληνικού πανεπιστημιακού συστήματος, της ελληνικής κοινωνίας -ειδικά στις σημερινές δραματικές συνθήκες- και της νέας γενιάς.
β) Οικοδομείται στη βάση της θεώρησης ότι το σημερινό πανεπιστήμιο είναι διαλυμένο και χαρακτηρίζεται από αδιαφάνεια, αναξιοκρατία, διαφθορά και μετριότητα, χωρίς να αναγνωρίζει ούτε το τεράστιο έργο που επιτελείται από συναδέλφους υψηλών ακαδημαϊκών προσόντων ούτε τις νησίδες αριστείας στην έρευνα και τη διδασκαλία.
γ) Αναδεικνύει διάφορα δευτερεύοντα και -πιστεύουμε σκόπιμα- αγνοεί σημαντικά κεντρικά και χρόνια προβλήματα του ακαδημαϊκού χώρου, ενώ εμπεριέχει στοιχεία των οποίων η συνταγματικότητα αμφισβητείται έντονα.
Των ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΛΙΑΤΣΟΥ - ΑΝΝΑΣ ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗ
