Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ.ΑΠΟ ΤΟΝ κ.ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗ

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ & ΕΜΠΟΡΙΟΥ

Συνεδρίαση 30-6-2010

Ενημέρωση των μελών της Επιτροπής για το υπό κατάθεση νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Προστασία της βιοποικιλότητας».

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ:

Μια πρώτη παρατήρηση αφορά στη διασφάλιση της αειφορίας των οικοσυστημάτων και την ισόρροπη προστασία τους, που είναι, για εμένα, ο στόχος, η «καρδιά», αυτού του νομοσχεδίου. Εσείς, στους έξι ειδικότερους στόχους περιλαμβάνετε την «απόκτηση επαρκούς γνώσης για την κατάσταση των ειδών» και «την ενσωμάτωση συνιστώσας βιοποικιλότητας», Δεν πρόκειται για στόχους, αλλά για μέσα για την επίτευξη των στόχων, τα οποία είναι, βεβαίως, πολύ σωστά και σημαντικά. Χωρίς, δηλαδή, να αποκτήσουμε αυτή την επαρκή γνώση και χωρίς να ενσωματώσουμε την συνιστώσα της βιοποικιλότητας οριζόντια σε όλες τις δράσεις της πολιτείας, δεν θα πετύχουμε ούτε την προστασία των οικοσυστημάτων αλλά ούτε και την ισόρροπη ανάπτυξή τους. Μπορείτε να τα διορθώσετε, βέβαια, στο σχέδιο νόμου.

Μία δεύτερη παρατήρηση αφορά στην ανάγκη επιβεβαίωσης του αν προστατεύουμε ορθά τα οικοσυστήματα, απαγορεύοντας. Στην Ελλάδα, η λέξη «απαγόρευση» είναι συνώνυμο της λέξης «προστασία» και έχω ορισμένες επιφυλάξεις σ’ αυτό. Θα πρέπει, λοιπόν, να γίνεται αυτή η επιβεβαίωση. Με μελέτες, με πλήρη και έγκυρα στοιχεία, τα οποία βλέπω ότι αναφέρετε και εσείς στο νομοσχέδιο. Και βέβαια θα πρέπει να τα συνδέσετε και με τη βάση γεωπληροφοριών, για την οποία μας ενημέρωσε η Υπουργός, πριν από λίγες μέρες.

Κύριε Υπουργέ κοινωνία, οικονομία και περιβάλλον είναι τρεις αλληλένδετοι πυλώνες. Δεν πρέπει να είναι ο ένας μακρύτερος ή ισχυρότερος από τον άλλον, για να μπορούμε να πετύχουμε αυτό που λέμε αειφορία και ισορροπία στην ανάπτυξη και στην προστασία του περιβάλλοντος. Θέλω λοιπόν να σας ρωτήσω – και αν μπορείτε να μου απαντήσετε σήμερα – εάν σε αυτό το νομοσχέδιο θα ασχοληθείτε και με την άγρια ζωή, δηλαδή τη διασφάλιση της αειφορίας της άγριας ζωής; Όπως καταλάβατε μιλώ για το κυνήγι με το οποίο, πιστεύω, ότι πρέπει να ασχοληθείτε σοβαρά. Το κυνήγι είναι μια δραστηριότητα απολύτως συμβατή με το περιβάλλον. Ο κύριος Δήμας, ο πρώην επίτροπος, είχε πει ότι το κυνήγι είναι μέρος της λύσης και όχι μέρος του προβλήματος – και το πιστεύω αυτό. Συγκεκριμένα, και στην Ευρώπη και στην Αμερική οι κυνηγετικοί σύλλογοι θεωρούνται κοινωνικές εφεδρείες για την προστασία της βιοποικιλότητας, της φύσης κ.ο.κ. Εμείς έχουμε καθυστερήσει πάρα πολύ σε αυτόν τον τομέα. Η κυρία Υπουργός έχει ανοίξει μία συζήτηση αλλά με λογική «αντίδρασης» απέναντι σε αυτή την δραστηριότητα. Οποιαδήποτε απόφαση και αν πάρετε για το περιβάλλον σε σχέση με το κηνύγι, θα πρέπει να την συνδέσετε στενά με τους άλλους δύο πυλώνες. Θα σας αναφέρω, χαρακτηριστικά, ότι στη χώρα μας υπάρχουν σήμερα 250.000 άνθρωποι που ασχολούνται με το κηνύγι, οι συναφείς επιχειρήσεις ξεπερνούν σε τζίρο το 1 δισεκατομμύριο ευρώ – μιλάμε για 7.000 εργαζόμενους, 2.000 επιχειρήσεις και 100.000 ωφελούμενους. Αυτή η δραστηριότητα σε πάρα πολλές περιοχές της χώρας μας, κυρίως σε απομονωμένες ορεινές περιοχές, είναι το μοναδικό ή το πιο σημαντικό εισόδημα. Θα ήθελα, λοιπόν, να μας πείτε τι θα κάνετε σε αυτό το νομοσχέδιο σχετικά με την άγρια ζωή; Να δώσετε κάποιο χρονοδιάγραμμα, γιατί οι μέρες περνούν και υπάρχει ένας γενικότερος εκνευρισμός στους ενδιαφερόμενους.

Στο σημείωμα που μας μοιράσετε και όσον αφορά στην προστασία του φυσικού χώρου, αναφέρεται η εισαγωγή περιορισμών και απαγορεύσεων στην αλιεία με στόχο την προστασία πολύτιμων θαλάσσιων οικοτόπων, τα λιβάδια Ποσειδωνίας κ.λπ.. Θα πρέπει να έρθετε σε συνεννόηση με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το είπε και άλλος συνάδελφος. Και αυτό διότι, μόλις πριν από λίγες μέρες, η κυρία Μπατζελή ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή συγκεκριμένες εξαιρέσεις για ορισμένα είδη παράκτιας αλιείας. Δε λέω αν είναι σωστό, απλώς εντοπίζω μία αναντιστοιχία.

Και έχουμε και την Αρμόδια Επίτροπο, την κα. Δαμανάκη η οποία είναι κατηγορηματικά αντίθετη. Ολοκληρώνω με δύο προτάσεις. Κάθε Νομοσχέδιο πρέπει να έχει και έναν αναπτυξιακό χαρακτήρα, πλην των απαγορεύσεων, των περιορισμών και των ρυθμίσεων. Γι’ αυτό λοιπόν θα σας πρότεινα, πρώτον, να συνδέσετε το Νομοσχέδιο αυτό με δύο δράσεις. Η πρώτη αφορά στην αξιοποίηση των Μουσείων Φυσικής Ιστορίας. Επειδή λέτε ότι το Νομοσχέδιο θα προάγει την επιστημονική έρευνα στο θέμα της προστασίας της Βιοποικιλότητας, αξιοποιείστε το τεράστιο Δίκτυο Ιδιωτικών και Δημόσιων Μουσείων φυσικής ιστορίας της χώρας, δώστε τους καλύτερη πρόσβαση στην έρευνα και στην χρηματοδότηση μέσω των Προγραμμάτων του ΕΣΠΑ. Και δεύτερον, θα πρότεινα να εξετάσετε τη δημιουργία Δικτύου Οικολογικών Πάρκων σε ορισμένες περιοχές της Χώρας μας. Δεν είναι απαραίτητο να εντάσσονται τα πάρκα αυτά σε Δίκτυα προστασίας της φύσης. Μπορείτε να βάλετε κάποιες προδιαγραφές σχετικά με τις δραστηριότητες που θα επιτρέπονται σε αυτά πχ άγρια ζωή ή όχι, αλλά και άλλες δραστηριότητες που θα δώσουν στις περιοχές σοβαρό αναπτυξιακό αποτέλεσμα. Έχω συγκεκριμένο παράδειγμα για το Νησί μου, την Χίο και ειδικά για την περιοχή της Αμανής.

Και μια υπενθύμιση. Το ξέρει η κ. Υπουργός. Υπάρχει μια εκκρεμότητα από το Νομοσχέδιο για τις ΑΠΕ, σχετικά με τις περιοχές της κατηγορίας Β. Σας το λέω τώρα γιατί δεν ξέρω πότε θα καταθέσετε το νομοσχέδιο. Την τελευταία φορά συζητήσαμε την Οδηγία 32, νομίζω τον Απρίλιο και στη Βουλή κατατέθηκε τον Ιούνιο.

Ευχαριστώ.